"Damy z pieskiem i małpką" w Królikarni

19-07-2011

Wystawa poświęcona jest sztuce dworskiej XVIII wieku i jej obecnym reinterpretacjom. Dziełom dawnych mistrzów towarzyszą prace artystów współczesnych.

Sztuka dworska XVIII wieku to ucieleśnienie zmysłowości i wyrafinowania. Portrety dam w rozłożystych sukniach, rokokowe ornamenty i nastrój parkowej sielanki powracają w twórczości dzisiejszych artystów, a także w rysunkach małych dziewczynek, wystroju cygańskich pałaców, scenografii teledysków i filmów erotycznych.

Tytuł wystawy zaczerpnięty jest z obrazu Nicolasa de Largillierre'a "Portret damy z pieskiem i małpką". Prezentowane są na niej obrazy i rysunki XVIII-wiecznych mistrzów (m.in. "Kąpiel w parku" Jeana-Pierre'a Norblina), żurnale z epoki, jedwabna suknia i rzeźbione sanie w kształcie muszli - wszystko ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

Eksponatom muzealnym towarzyszą prace artystów współczesnych - Alfreda Aberdama, Maurycego Gomulickiego, Dominika Jałowińskiego, Piotra Kurki, Jana Mioduszewskiego i Igora Omuleckiego. Artyści kolejnych epok reinterpretują styl stworzony przez Jeana Fragonarda, François Bouchera i Antoine'a Watteau.

Jak bowiem przekonują autorzy wystawy - rokoko ciągle powraca. Czasem w głównym nurcie sztuki, a czasem zepchnięte poza granice obszaru zwanego "dobrym smakiem": w kiczu, pamiątkarstwie, pornografii. Tęsknota za frywolnością pojawia się zawsze wtedy, gdy sztuka zmęczona kolejnym napięciem ideologicznym (religijnym, patriotycznym czy społecznym) traci impet swojego zaangażowania. Być może tak właśnie dzieje się teraz. Po dwóch dekadach dominacji sztuki krytycznej do głosu doszło młode pokolenie artystów, którzy celowo posługują się obrazami o manierycznym charakterze. Zarówno w XVIII stuleciu, tak i teraz, artyści stosują strategie konceptualne, prowadzą przewrotną grę z naszą percepcją. Zmieniają maski i tożsamości - płciowe, kulturowe, społeczne.

Program wystawy koresponduje z historią miejsca, w którym jest prezentowana: Królikarnia to sielankowy palladiański pałac zbudowany w latach 80. XVIII wieku według projektu Dominika Merliniego przez cieszącego się dwuznaczną reputacją hazardzisty i hulaki Karola Thomatisa hrabiego de Valery. Wieść głosi, że w prowadzonej przez Thomatisa trupie teatralnej występowała matka samego Giacoma Casanovy. Od tego czasu pałac wielokrotnie zmieniał właścicieli, wystrój i przeznaczenie. Był burzony i odbudowywany. W Królikarni historia jest więc stale obecna. Tętni podskórnie także w projekcie "Damy z pieskiem i małpką". Pod lukrem rokoka kryje się groza kolonializmu i nadciągającej rewolucji, a także nostalgia końca epoki ancien régime.

Wystawie towarzyszy cykl koncertów w Królikarni:

Kuratorka wystawy: Agnieszka Tarasiuk.
Kurator programu muzycznego: Michał Libera.

Otwarcie: 17 lipca 2011, godz. 18:00.
Wystawa czynna do 15 października 2011.

Królikarnia - Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego
Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie
ul. Puławska 113a
02-707 Warszawa


powrót