Na WRO 2011 artyści z ponad 70 krajów z całego świata zgłosili rekordową ilość ponad 2000 prac, stworzonych w latach 2009-2011, dających przekrój aktualnej twórczości w dziedzinie współczesnej sztuki mediów. Pod hasłem "Alternative Now" zaplanowano wystawy, koncerty, performensy, spotkania z artystami i wiele innych atrakcji.
Dyrektor wrocławskiego Centrum Sztuki WRO Violetta Krajewska podkreśla, że tegoroczna edycja Biennale będzie najdłuższą z dotychczasowych.
"We Wrocławiu festiwal będzie trwał właściwe do wrześniowego Europejskiego Kongresu Kultury. Tegoroczna edycja ma również najszerszy w historii imprezy zasięg, ponieważ niektóre projekty będą pokazywane poza granicami kraju" - poinformowała.
Tegoroczna edycja odbędzie się pod hasłem "Alternative Now".
"To hasło ma pokazać jak wiele dzieje się w sztuce w różnych obszarach, które są względem siebie alternatywne, ale również się uzupełniają" - tłumaczy Piotr Krajewski, dyrektor artystyczny festiwalu.
Główne punkty programu tegorocznego Biennale WRO, które zainaugurowane zostaną podczas dni otwarcia od 10 do 15 maja, to: wystawy w Muzeum Narodowym, Pasażu Pokoyhof i Atelier WRO (czynne do 19 czerwca 2011), wystawa "Moving Stories" w Centrum Sztuki WRO (do 18 września) i projekt Pawła Janickiego "EU_tracer", który następnie zobaczą widzowie w wybranych stolicach europejskich do grudnia 2011. Na wrocławskim Rynku działać będzie także Interaktywna Platforma dla Dzieci (1-20 czerwca).
Na wystawę "Moving Stories" składają się najnowsze projekty sześciu artystów stosujących zróżnicowane strategie pracy z ruchomym obrazem i mediami elektronicznymi; od prac wideo Candice Breitz, Mihai Grecu, Nicolasa Provosta, przez wielokanałowe instalacje filmowe Rainera Gamsjägera i duetu MASBEDO (Nicolò Massazza i Iacopo Bedogni), po nowatorską technologicznie instalację interaktywną "Oceanus" Pawła Janickiego.
Projekt realizowany jest wspólnie przez sześć współpracujących ze sobą instytucji sztuki: Contour Mechelen, Belgia; OK Center, Linz, Austria; EMAF Osnabrück, Niemcy; Videoformes Clermont-Ferrand, Francja; Invideo Mediolan, Włochy; Centrum Sztuki WRO, Polska.
Pokazywane prace wideo:
Pod hasłem "Alternative Now" odbywają się najważniejsze wystawy WRO 2011. Ekspozycje prezentowane w atrium Muzeum Narodowego, przestrzeniach Pasażu Pokoyhof, Galerii EMDES i Galerii Entropia tworzą prace wideo, obiekty i instalacje wybrane z ponad 2000 zgłoszeń nadesłanych na tegoroczny festiwal. Wszystkie prezentowane dzieła powstały w przeciągu ostatnich dwóch lat, większość pokazywana jest w Polsce po raz pierwszy, niektóre mają swoje światowe premiery. Są wśród nich prace artystów m.in. z USA, Japonii, Brazylii, Niemiec, Francji, Holandii, Estonii, Hiszpanii, Szwajcarii czy Ukrainy.
W Galerii EMDES można zobaczyć prace artystów polskich (Macieja Stępińskiego, Piotra Bosackiego, Mateusza Sadowskiego oraz Wojciecha Benicewicza, Joanny John i Jana Przysłuskiego), a także dzieło pochodzącego z Ukrainy Sergija Petljuka, przebywającego obecnie na rezydencji artystycznej w Centrum Sztuki WRO. Wystawę tworzą instalacje wielokanałowe, działania softwarowe, instalacje wideo oraz obiekt z towarzyszącą mu projekcją.
Z kolei w Galerii Entropia na widzów oczekuje instalacja interaktywna "Szepczący stół (Whispering Table)" grupy TheGreenEyl (Niemcy, Francja). Praca powstała na zamówienie Muzeum Żydowskiego w Berlinie i opowiada o symbolicznych związkach pożywienia i religii. Okrągły stół otoczony jest krzesłami i nakryty porcelanową zastawą. Każda z jego czterech części odpowiada innemu, związanemu z jedzeniem świętu: żydowskim Sederowi i Mimounie podczas Pesach, muzułmańskiemu świętu wiosny Nawruz i chińskiemu Festiwalowi Głodnych Duchów. Wystarczy podnieść do ucha wybrane naczynie, by usłyszeć opowieści o tradycjach, spisane na podstawie licznych dokumentacji i wywiadów.
W odnowionych przestrzeniach pracowni Atelier WRO można z kolei oglądać wystawę najnowszych prac Igora Krenza "Morfologia matematyczna w teledetekcji". Punktem odniesienia wystawy jest książka naukowa o tym samym tytule i konsekwentne odtworzenie zawartego w niej opisu metody stosowanej w przetwarzaniu i analizie obrazów cyfrowych.
Spośród instalacji w przestrzeni publicznej na szczególne zainteresowanie zasługuje projekt Pawła Janickiego "EU_tracer". To performens przygotowany na zamówienie Instytutu Adama Mickiewicza w związku z polską Prezydencją w UE, którego prezentacje odbywać się będą w wybranych europejskich stolicach w drugiej połowie 2011 roku. Projekt stanowi połączenie wydarzenia muzycznego na żywo i instalacji, z działaniem programistycznym. Informacje pobierane z serwisów instytucji Wspólnoty Europejskiej (głównie Parlamentu i Komisji Europejskiej) służą do tworzenia wizualnych i muzycznych struktur, zależnych od chwilowego stanu połączeń sieciowych, fizycznego miejsca, w którym funkcjonuje praca, ale również od stylu improwizacji zaproszonego do performensu muzyka.
Małe WRO - Interaktywna Platforma na Rynku to kolejna, tym razem plenerowa, instalacja z cyklu Interaktywny Plac Zabaw, w której dzieci, przemieszczając się po kolorowych polach, tworzą dźwięki wynikające z gry z barwą, przestrzenią i ruchem. Zabawa, skakanie, "gra w klasy" pozwala dzieciom na bezpośrednie i samodzielne poznawanie związków sztuki i muzyki, umożliwia im oswajanie technologii, traktowanie jej w swobodny, twórczy sposób.
Na uwagę zasługuje również odbywający się 11 maja w Pasażu Pokoyhof performens Stelarca "Phantom Flesh / Circulating Organs". W działaniu tym ciało występuje w czterech wcieleniach (2 awatary, 2 automaty), w interaktywnej przestrzeni dźwiękowej wzmacnianych odgłosów fal mózgowych, mięśni i bicia serca. Stelarc to jeden z najbardziej oryginalnych i rozpoznawalnych artystów pracujących na pograniczu bio-artu i współczesnych technologii.
"To artysta, który przedmiotem sztuki uczynił swoje ciało. Krok po kroku od lat 70. buduje nowe strategie estetyczne. Tworzył muzykę na podstawie dźwięków transmitowanych z wnętrza swojego ciała. To artysta, który pozwalał kierować swoim ciałem innym ludziom poprzez impulsy przesyłane przez komputer" - opowiada Piotr Krajewski.
Wśród gwiazd tegorocznej edycji Biennale jest także amerykański teoretyk nowych mediów Lev Manovich.
"Od czasów Marshalla McLuhana nie było postaci w teorii mediów, która budziłaby taka ogromne zainteresowanie i była jednocześnie tak popularna w sensie medialnym, naukowym czy popularnonaukowym. To naukowiec, który stara się badać współczesną kulturę zupełnie nowymi metodami, dalekimi od tradycyjnie rozumianej socjologii czy kulturoznawstwa - mówi Krajewski.
Manovich podczas Biennale bierze udział w Artists' Talks: cyklu autorskich prezentacji i performensów twórców aktywnie wpływających na charakter współczesnej sztuki.
Spośród wydarzeń na Scenie Muzycznej WRO 2011 wyróżnić należy koncert Jarosława Kapuścińskiego "Gdzie jest Chopin?" (Pasaż Pokoyhof, 13 maja 2011, godz. 20:30). Artysta zaprezentuje swoją "instalację koncertującą", zmieniając obrazy wyświetlane na ekranach własną grą, bądź oddając tę funkcję elektronicznemu fortepianowi Disklavier. "Gdzie jest Chopin?" Kapuścińskiego bada związki między jego osobistym odczytaniem cyklu 24 Preludiów Chopina a śladami, jakie przeżywanie muzyki pozostawia na twarzach słuchaczy. Podczas koncertów w dwunastu miastach świata współpracujący z kompozytorem operatorzy i fotografowie rejestrowali emocje oraz reakcje ludzi słuchających Chopina i opowiadających o jego muzyce.
"Wyszło to fantastycznie i po prostu wzruszająco. Same twarze, pokazane z bliska, uśmiech, powaga, smutek, nawet płynące łzy, ale i śmiech. Ludzie w różnym wieku, różnej płci, o różnych kolorach skóry. Ludzie, którzy w swoim przeżywaniu, a bez wątpienia były to głębokie i szczere przeżycia, byli po prostu piękni" - pisała po koncercie Dorota Szwarcman.
Projekt został zrealizowany na zamówienie Centrum Sztuki WRO, Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, Festiwalu Warszawska Jesień i Uniwersytetu Stanforda jako część Roku Chopinowskiego 2010. Jego premierowe wykonania miały miejsce na Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień 2010 i w Galerii Dilston Grove w Londynie.
Biennale WRO to wiodący międzynarodowy przegląd sztuki mediów w Polsce i Europie Centralnej, od 1989 roku prezentujący dzieła tworzone współczesnymi środkami kreacji i komunikacji. Każdorazowo Biennale, w szeregu wystaw i prezentacji, gromadzi dzieła (tak renomowanych, jak i młodych, niejednokrotnie debiutujących) artystów polskich i zagranicznych, reprezentujące różnorodne gatunki i języki sztuki współczesnej, pośród nich wideo art, instalacje, performensy, koncerty multimedialne, projekty interaktywne i sieciowe, a także zjawiska kultury partycypacyjnej, związane z rozwojem social media.