75. rocznica buntu więźniów obozu śmierci Treblinka II

 

- Polska zdaje sobie sprawę, że ta przeszłość, która stała się naszym udziałem, wymaga odpowiedzialnego traktowania. Dlatego konsekwentnie rozszerzamy opiekę władz państwowych nad pomnikami zagłady – napisał wicepremier, minister kultury Piotr Gliński w liście odczytanym podczas obchodów 75. rocznicy buntu więźniów obozu śmierci Treblinka II. Uroczystości z udziałem m.in. przedstawicieli władz państwowych i środowisk żydowskich odbyły się 2 sierpnia br. pod pomnikiem w centralnym miejscu pamięci Muzeum Treblinka.

MKiDN będzie współorganizatorem nowej instytucji kultury pod nazwą Muzeum Treblinka. Niemiecki nazistowski obóz zagłady i obóz pracy (1941-1944)

Wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński, w liście odczytanym przez dyrektora Departamentu Dziedzictwa Kulturowego przypomniał, że "teren Treblinki to największy cmentarz polskich obywateli, ofiar II wojny światowej".

Jak zaznaczył prof. Gliński, odpowiedzią na "piekło Treblinki" jest "pamięć, którą państwo polskie kultywuje i wspiera, wiedząc jak strasznym, lecz ważnym dziedzictwem są pozostałości na ziemiach polskich po niemieckich, nazistowskich obozach zagłady".

- Polska zdaje sobie sprawę, że ta przeszłość, która stała się naszym udziałem wymaga odpowiedzialnego traktowania. Dlatego konsekwentnie rozszerzamy opiekę władz państwowych nad pomnikami zagłady - podkreślił wicepremier Gliński i przypomniał, że w tym roku - jako szef MKiDN - stanie się współorganizatorem nowej instytucji kultury pod nazwą Muzeum Treblinka. Niemiecki nazistowski obóz zagłady i obóz pracy (1941-1944). "W ten sposób Treblinka odzyska status właściwy pomnikowi Zagłady" - ocenił wicepremier.

Wspólna modlitwa i otwarcie wystawy

W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, członkowie społeczności żydowskiej oraz chrześcijańscy i żydowscy duchowni. Obchody zakończyła modlitwa, przeprowadzona przez chrześcijańskich i żydowskich duchownych, m.in. naczelnego rabina Polski Michaela Schudricha. Następnie uczestnicy wzięli udział w otwarciu wystawy "Szmul Zygielbojm. Milczeć nie mogę i żyć nie mogę" w budynku Muzeum Treblinki.

Obóz zagłady w Treblince

Obóz zagłady w Treblince wybudowany został przez Niemców w połowie 1942 r. obok istniejącego w pobliżu karnego obozu pracy. Według szacunków historyków, w Treblince zginęło ok. 900 tys. osób. Większość z nich - ok. 760 tys. - pochodziła z terenów polskich.

2 sierpnia 1943 r. w obozie wybuchł bunt przygotowany przez grupę konspiracyjną. Z około 800 przebywających wówczas w obozie więźniów przez ogrodzenie i okalające obóz zasieki przedostało się najwyżej 300. Za uciekinierami niemal natychmiast ruszyli w pościg Niemcy i ukraińskie oddziały pomocnicze. Jedynie ok. 70 więźniom udało się zbiec i dożyć końca wojny.

Obóz w Treblince powstał w ramach Akcji Reinhardt, czyli zaplanowanej przez Niemców zagłady Żydów na terenie Generalnego Gubernatorstwa, która rozpoczęła się od likwidacji getta w Lublinie w nocy z 16 na 17 marca 1942 r. Już we wrześniu 1941 r. Niemcy zdecydowali o budowie na tym obszarze obozów zagłady, które powstały m.in. w Bełżcu, Sobiborze, na Majdanku i w Auschwitz-Birkenau; do listopada 1943 r. zamordowano ok. 2 mln Żydów; łączną liczbę przedstawicieli ludności żydowskiej, zamordowanych przez Niemców i ich sojuszników w trakcie II wojny szacuje się na ok. 6 mln.

Źródło: /MKiDN, PAP/

powrót