Gloria Artis dla Bronisława Wildsteina

18-01-2016

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Wręczenie medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" Bronisławowi Wildsteinowi / fot. Danuta Matloch

Pisarz, dziennikarz i publicysta Bronisław Wildstein otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. To prestiżowe odznaczenie wręczył mu 18 stycznia br. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński.

"Bronisław Wildstein to pisarz, publicysta, działacz kultury, działacz opozycji. A dla mnie bohater mojego pokolenia. Byłem skromnym drukarzem w warszawskim SKS-ie (Studencki Komitet Solidarności – red.), który drukował dwa pierwsze numery +Indeksu+ - pisma SKS-u, który powstał w Krakowie. Powstał w związku z tragicznymi wydarzeniami, zamordowaniem Stanisława Pyjasa przez PRL-owskie SB. Środowisko, w którym był Bronisław Wildstein zawiązało SKS w Krakowie, kolejne oddziały powstały we Wrocławiu, w Warszawie nieco później. Dla mnie zawsze ten krakowski SKS pozostawał niedoścignionym wzorem. Ja mogłem tylko drukować +Indeks+ w piwnicach" - mówił minister Gliński.

"Pisarz idei"

Laudację na cześć Wildsteina wygłosił literaturoznawca i tłumacz Antoni Libera.

"Bronisław Wildstein to przede wszystkim pisarz; autor sześciu powieści, dwóch tomów opowiadań, kilku zbiorów esejów i szkiców literackich. Dorobek pokaźny i różnorodny, zarówno tematycznie, jak i pod względem formalnym. Jego główną materią jest historia współczesna - na pierwszym planie Polski, ale z Europą w tle" - powiedział Libera.

"Historia przedstawiana w kontekście wielkich idei, złowrogich ideologii, brudnej polityki. Autor, tworząc obrazy bieżącej rzeczywistości i układając wymowne, modelowe fabuły, nie zatrzymuje się nigdy na powierzchni wydarzeń, nie pragnie utrwalić danej postaci świata - jego wyglądu, nastroju, mowy czy obyczaju - lecz zawsze dąży w głąb. Ukazuje ukryty, nieoczywisty jej sens. Próbuje wyjaśnić podskórne lub nadrzędne procesy, które kształtują życie wspólnoty i jednostki" - zauważył.

Jak podkreślił Libera, Wildstein jest przede wszystkim "pisarzem idei".

Pełna treść laudacji

„Chcę bronić konsystencji świata”

Publicysta podziękował za odznaczenie, dodając, że szczególnie dla niego ważne jest to, że laudację wygłosił Libera.

"To, co próbuję pokazać, z czego wyrasta moja działalność najlepiej widać w literaturze. (…) Aby to rozwinąć musiałbym mówić o tym, że w pewnym sensie chcę bronić konsystencji świata (...) Że ten świat, w którym żyjemy, jest zagrożony - kwestionuje się jego oczywistość. Podobno żyjemy w świecie, który został +odczarowany+. Jeśli człowiek ma do niego stosunek bardziej pokorny w tym sensie, że rozumie, jak bardzo jest od niego uzależniony, jak bardzo ten świat go przerasta, to staje się reliktem starych czasów. Mądrość współczesna jest głupstwem współczesnym" - zauważył Wildstein.

"Powinniśmy otrząsnąć się z tego i zrozumieć, że ta pokora potrafi dać nam prawdziwą wolność (...) i potrafi otworzyć nas na to, co jest w świecie najważniejsze - na to, co nas przerasta, co pozwala naszej egzystencji nadać sens, który będzie zdecydowanie ją przerastał. W wielu wymiarach - począwszy od osobistego, przez wspólnotowy, na religijnym skończywszy" - zakończył.

Pisarz, publicysta, działacz opozycji

Bronisław Wildstein urodził się w 1952 r. w Olsztynie. W latach siedemdziesiątych studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W tym czasie działał w  opozycji antykomunistycznej. Był jednym z założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie, uczestniczył też w zakładaniu Solidarności i krakowskiego NZS-u. Współtwórca i autor prasy podziemnej.

W momencie wprowadzenia stanu wojennego w Polsce Wildstein przebywał na Zachodzie. Na początku lat osiemdziesiątych współzałożył i był redaktorem naczelnym wydawanego w Paryżu miesięcznika „Kontakt”. Publikował w prasie emigracyjnej i podziemnej, pracował też jako paryski korespondent Radia Wolna Europa.

Na początku lat dziewięćdziesiątych Wildstein powrócił do Polski. Został dyrektorem Radia Kraków. Następnie pracował w „Życiu Warszawy”, potem w „Życiu” – przez rok jako zastępca redaktora naczelnego. W latach 2000-2005 był publicystą „Rzeczpospolitej“, skąd został zwolniony po aferze z tzw. „listą Wildsteina“. Współpracował też m.in. z tygodnikiem „Wprost”. W latach 2006-2007 pełnił funkcję prezesa TVP.

Następnie publikował w wielu periodykach, prowadził też audycje radiowe i telewizyjne. W latach 2012-2014 pełnił funkcję redaktora naczelnego Telewizji Republika. W październiku 2015 r. Bronisław Wildstein został członkiem Narodowej Rady Rozwoju, którą powołał prezydent Andrzej Duda.

Wielokrotnie nagradzany - m.in. laureat nagrody dziennikarskiej Dariusza Fikusa, nagrody Koscielskich (za powieść „Jak woda“), nagrody Józefa Mackiewicza (za powieść „Dolina nicości”) i nagrody Andrzeja Kijowskiego (za „Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością”). Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W bogatym dorobku twórczym Wildsteina znalazły się powieści: „Jak woda“ (1989), „Brat” (1992), „Mistrz” (2004), „Dolina nicości” (2008), „Czas niedokonanny“ (2011), „Ukryty“(2012); zbiory opowiadań: „O zdradzie i śmierci” (1994), „Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością” (2003) oraz książki publicystyczne: „Profile wieku” (zbiór wywiadów) (2000), „Dekomunizacja, której nie było” (2000), „Długi cień PRL-u” (2005), „Moje boje z III RP i nie tylko” (2008), „Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał”(2009).



powrót