Laboratorium Przyszłości Akt 1 - "REGRESS PROGRESS"

21-06-2011

Laboratorium Przyszłości to zaplanowany z rozmachem międzynarodowy program artystyczny skierowany ku przyszłości. Inicjuje go projekt "REGRESS PROGRESS", który koncentruje się na dwóch pytaniach: czy w nadchodzących latach powinniśmy ponownie oczekiwać progresu, poszerzenia kapitalistycznego systemu produkcji? czy raczej regresu, który zresztą może okazać się regresem szczęśliwym?

Trwający do 15 stycznia 2012 roku projekt "REGRESS PROGRESS" ma się dynamicznie rozwijać i organicznie zmieniać, uwzględniając przypadkowość realnego życia.

W pierwszej odsłonie artyści zrealizowali swoje projekty indywidualnie (Paweł Althamer, Cai Guo-Qiang), bądź we współpracy (Simon Leung i Rirkrit Tiravanija, raumlaborberlin). Natomiast kuratorzy przygotowali dwie wystawy zbiorowe: "Gdzie jest zielony królik?" (Ewa Gorządek) oraz "Krajobraz przyszłości" (Fabio Cavallucci). Zobaczyć można na nich prace takich artystów jak Hubert Czerepok, Fischli & Weiss, Vadim Fishkin, William Kentridge, Robert Kuśmirowski, Aleksandra Mir, Steven Pippin, Sascha Pohflepp, Michał Budny, Søren Dahlgaard, Christian Falsnaes, Carlos Garaicoa, Elodie Pong, Katarzyna Przezwańska, François Roche, Superflex i Nico Vascellari.

W projekcie Pawła Althamera "Mur" (2011), realizowanym na warszawskiej Woli, pracują dzieci z sąsiadujących ze sobą i oddzielonych murem szkół - polskiej Waldorfskiej i żydowskiej Lauder-Morasha; dzieci zaprojektują kładkę łączącą obie szkoły.

Nowojorczyk Cai Guo-Qiang prezentuje intrygujący projekt "Summer Solstice (Letnie przesilenie)" (2011), w którym muzeum staje się wielką doniczką dla brzózek. Kolejni nowojorscy artyści - Simon Leung i, tym razem w roli kuratora, Rirkrit Tiravanija - głównym bohaterem projektu "War After War" (2010-2011) uczynili Warrena Niesluchowskiego, ekscentrycznego nomada, artystycznego globtrottera, niemającego własnego domu obywatela świata, ceniącego najbardziej jedną wartość: gościnność.

Za sprawą artystycznej instalacji "Grated Futures Getting Behind the Scenes" (2011) kolektywu architektonicznego raumlaborberlin największa sala wystawowa CSW zmienia się do końca trwania projektu w salę audytoryjną, zaaranżowaną jakby z punktu widzenia świata po szoku paliwowym. Wejście do sali prowadzi przez tunele czasu; jest tu stół i ogród z tarasem, przestrzeń z "maszyną do marzeń".

"Gdzie jest zielony królik?"

O relacjach sztuki i nauki mówi wystawa "Gdzie jest zielony królik?". Zielonego królika o imieniu Alba, stworzonego na zamówienie amerykańskiego artysty Eduardo Kaca, zaprezentowano po raz pierwszy na festiwalu w Avignon w 2000 roku. Jego futerko, po wszczepieniu do genomu zwierzęcia genu zielonej fluorescencji, pochodzącego z meduzy aequorea victoria, emanowało piękną zieloną poświatą.

Nie pozbawiona nutki ironii praca "Sięgnąć gwiazd" (2011) Huberta Czerepoka jest podsumowaniem rzetelnych poszukiwań artysty na temat polskiego programu kosmicznego z lat 60., zainspirowanym niedawnym postulatem polskich parlamentarzystów, by wznowić badania i prace nad tym programem. Z kolei "Der Lauf der Dinge / The Way Things Go" (1987) szwajcarskiego duetu artystycznego Fischli & Weiss to groteskowy i trzymający w napięciu film, który ukazuje długą reakcję łańcuchową kolejnych samodestrukcji z banalnymi przedmiotami w roli głównej; prezentując rozmaite sposoby przekazywania energii między obiektami i systemami, jest zarazem metaforę życia.

W instalacji "Tour en l'air" (2009) Vadima Fishkina srebrne gwiazdy-balony tańczą w przestrzeni w takt walca Czajkowskiego, przywołując skojarzenia z "Odyseją kosmiczną" i muzyką sfer niebieskich. Nauka i technika idzie w parze z poezją podszytą absurdem. Kolaż filmowy "Journey to the Moon" (2003) Williama Kentridge'a, w którym artysta występuje w roli naukowca marzącego o dalekich nieznanych światach i ostatecznie odbywa podróż w wyobraźni, nie opuszczając własnej pracowni, jest hołdem złożonym awangardowemu reżyserowi francuskiemu Georges'owi Mélièsowi.

Nawiązująca nazwą do słynnego komputera z lat 60. instalacja "DATAmatic880" (2007) Roberta Kuśmirowskiego to fikcyjne laboratorium naukowe przeniesione wprost z maszyny czasu, z legendarnej epoki pierwszych wynalazków cybernetycznych. W serii kolaży "Aim at the Stars" (2008) Aleksandra Mir łączy tradycyjne wyobrażenia z chrześcijańskiej ikonografii (tzw. święte obrazki) ze zdjęciami statków kosmicznych i teleskopowych wizerunków Wszechświata. Religia i nauka to dwie drogi poszukiwania odpowiedzi na pytania o początek stworzenia, sens życia i jego koniec.

Obiekt "Quantum camera" (2010) Stevena Pippina to aparat fotograficzny, w którym proces fotografowania odbywa się w zamkniętym obiegu sam dla siebie. Towarzyszy mu seria dramatycznych zdjęć, na których aparaty fotograficzne zapisują moment własnej destrukcji, oraz komentarz artysty: "Fotograficzny traktat filozoficzny (koniec fotografii)". Sascha Pohflepp w pracy "The Golden Institute" (2009) prezentuje futurologiczną fantazję: w 1980 roku w USA prezydentem zostaje Jimmy Carter i realizuje intensywny program poszukiwania źródeł naturalnej energii; powstaje Golden Institute for Energy w Golden Colorado i dysponuje nieograniczonymi środkami, aby uczynić ze Stanów Zjednoczonych najbardziej zasobne w energię państwo na świecie.

"Krajobraz przyszłości"

Wystawa "Krajobraz przyszłości" wyzwala przeczucia przyszłego krajobrazu. Michał Budny zaskakuje realistyczną instalacją w skali 1:1 (bez tytułu, 2011), która nie jest niczym innym niż wysokim drewnianym płotem, zbitym z solidnych sękatych desek i wyposażonym w furtkę zamykaną na zasuwkę. Søren Dahlgaard, w serii fotografii z cyklu "Dough Portraits" (2008) prezentuje rozległą panoramę 100 odhumanizowanych i zindywidualizowanych jednocześnie typów ludzkich, które łączy fakt, że zamiast twarzy mają na głowach rozmaicie uformowane surowe ciasto. Christian Falsnaes pokazuje wideo "You're My Heart, You're My Soul" (2009), które dokumentuje jego performens - bezpretensjonalną taneczną wędrówkę artysty w scenerii zdegradowanych przedmieść Hanoi przy akompaniamencie karaoke do piosenki Modern Talking.

Z kolei nawiązujący do rosyjskiego konstruktywizmu Carlos Garaicoa w instalacji "Bend City (Red)" (2008) przedstawia kartonowy model miasta, które budzi skojarzenia z socjalistyczną gospodarką planową i dziecinną książką z wycinankami, eksplorując kolor czerwony.

"Endless Ends" (2009) Elodie Pong to instalacja z zapętlonym wideo, które składa się z zakończeń filmów z napisem "koniec". Czy koniec jest nowym początkiem? Katarzyna Przezwańska, porusza się pomiędzy geometryczną abstrakcją a uważną obserwacją natury. W pracy "Liść" (2011) zielony liść dębu zostaje pomalowany na jasnozielony kolor. Architektura projektowana przez François Roche ma hybrydyczną i organiczną naturę - miasto z pracy "An Architecture 'des humeurs'" (2010) przybiera postać monstrualnego zrobotyzowanego pająka. Film "Flooded McDonald's" (2008) Superflex to niezwykle sugestywny, zarazem realistyczny i oniryczny obraz zalewanej wodą jednej z sieciowych globalnych restauracji. Nico Vascellari w swojej instalacji ("Untitled / Forest", 2011) prezentuje masywny pejzaż dźwiękowy: kolażowi dźwięków wypreparowanych z niezliczonych piosenek muzyki popularnej towarzyszy kolaż wizualny skonstruowany z okładek ich płyt.

O wszystkim informować będzie na bieżąco nowy magazyn "Tranzystor - cswzu".

Inauguracja projektu: 20 czerwca 2011, godz. 18:00.

Otwarciu towarzyszą akcje muzyczne na terenie i wokół Zamku oraz koncert Orkiestry Owoce Przyszłości.

KINO.LATO zaprezentuje w lipcu program "PROGRESS", a w sierpniu program "REGRESS".

Nazajutrz po otwarciu - we wtorek 21 czerwca o godz. 18:00 - odbędzie się spotkanie audytoryjne: "Czy polskie społeczeństwo jest przygotowane na innowację rozwój?" (moderator: Witold Gadomski).

Laboratorium Przyszłości Akt 1 - "REGRESS PROGRESS" trwa do 15 stycznia 2012.

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
Jazdów 2, 00-467 Warszawa


powrót