MAZOWSZE uhonorowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

20-01-2019

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu Zespół MAZOWSZEfot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzkafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzkafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzka wręcza odznaczeniafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzka wręcza odznaczeniafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzka wręcza odznaczeniafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzka wręcza odznaczeniafot. Danuta Matloch

na zdjęciu wiceminister Zwinogordzka wręcza odznaczeniafot. Danuta Matloch

 

Artyści z Zespołu MAZOWSZE zostali uhonorowani odznaczeniami przyznanymi przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymała Izabella Kłosińska, Brązowe Medale „Zasłużon y Kulturze Gloria Artis” - Krzysztof Fijak i Wioletta Milczuk, zaś odznaki honorowe „Zasłużony dla Kultury Polskiej” - Piotr Zalipski i Jarosław Piasecki. Odznaczenia wręczyła wyróżnionym wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka podczas uroczystej gali, która odbyła się 20 stycznia br. po spektaklu „Betlejem polskie” w siedzibie MAZOWSZA. Oprócz odznaczeń resortu kultury artystom wręczone zostały także wyróżnienia państwowe.

Minister Zwinogrodzka odczytała list od wicepremiera, ministra kultury prof. Piotra Glińskiego, w którym podkreślił zasługi artystów z Zespołu MAZOWSZE ukazujących dzięki swojej pracy i zaangażowaniu piękno rodzimego folkloru na najwyższym artystycznym poziomie.

„MAZOWSZE od przeszło 70 lat realizuje swoją misję wobec polskiego dziedzictwa kulturowego, pielęgnując twórczość muzyczną i elementy obyczajowości z kręgu tradycyjnej kultury ludowej, popularyzując wartości będące istotą narodowej tożsamości. (…) Promując nasz kraj na międzynarodowych scenach muzycznych, MAZOWSZE stało się jedną z najbardziej rozpoznawalnych polskich marek i zyskało zasłużone miano ambasadora kultury polskiej” – napisał minister kultury.

Wicepremier Gliński podkreślił w liście, że Zespół ma w swoim repertuarze również dzieła należące do muzycznej literatury klasycznej, a także utwory teatralne jak „Betlejem polskie” Lucjana Rydla – wszystkie prezentowane z ogromnym sukcesem zarówno w kraju, jak i za granicą. Dziękując artystom i pedagogom za pełną pasji i profesjonalizmu pracę oraz za nieustanne promowanie bogactwa polskiego dziedzictwa kulturowego, życzył kolejnych wspaniałych artystycznych sezonów.

 

Wyróżnieni artyści

Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” uhonorowana została Izabella Kłosińska – solistka Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, opiekun artystyczny Akademii Operowej (Programu Kształcenia Młodych Talentów) przy Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie oraz pedagog wokalny w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Pracuje głównie z solistami „Mazowsza”, którzy na swoim koncie mają dzieła takie jak: „Cud mniemany, czyli krakowiacy i górale”, „Msza Koronacyjna" Wolfganga Amadeusza Mozart, „Requiem” d-moll KV 626 Wolfganga Amadeusza Mozarta, „III Litania Ostrobramska” Stanisława Moniuszki, „Stabat Mater” Giovanniego Battisty Perolessiego oraz wiele solowych utworów z repertuaru Mazowsza.

Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” odznaczony został Krzysztof Fijak – tancerz, wykonawca pierwszoplanowych partii solowych w programie „Kalejdoskop Barw Polski”, a także w spektaklu „Cud Mniemany, czyli Krakowiacy i Górale”. Wystąpił w ponad stu koncertach edukacyjnych zespołu („Tańce narodowe”, „Piękna nasza Polska cała”, „Kraina Marzeń – Tańce narodowe”, „Magiczna Podróż – Piękna nasza Polska cała” i „Romanca a la Kujawiak”). Obdarzony świetnym głosem jest również wykonawcą wielu przyśpiewek ludowych, wykonywanych podczas koncertów Zespołu.

Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymała również Wioletta Milczuk – związana z Zespołem „Mazowsze” od 1994 roku, najpierw jako tancerka w zespole baletowym , a następnie tancerka - solistka. Od 2008 roku jest kierownikiem Baletu PZLPiT „Mazowsze”. W czasie kariery scenicznej wykonywała pierwszoplanowe partie solowe w programie „Kalejdoskop Barw Polski” (m.in. „Oberek Opoczyński”, „Tańce góralskie”, „Limanowa”).

Odznaki honorowe „Zasłużony dla Kultury Polskiej” otrzymali: Piotr Zalipski – tancerz-solista w Państwowym Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze”oraz pedagog baletu - prof. Jarosław Piasecki.

 

Historia Zespołu MAZOWSZE

Zespół MAZOWSZE należy do największych na świecie zespołów artystycznych, sięgających do bogactwa narodowych tańców, piosenek, przyśpiewek i obyczajów. Nazwa zespołu wywodzi się od centralnego regionu Polski – Mazowsza, jednak repertuar MAZOWSZA szybko rozszerzył się o folklor innych regionów. Dziś w dorobku zespołu znajdują się opracowania sceniczne 42 z nich.

Oficjalnie MAZOWSZE powołał do życia dekret Ministerstwa Kultury i Sztuki 8 listopada 1948 roku, polecający Tadeuszowi Sygietyńskiemu zorganizowanie zespołu ludowego, którego zadaniem miała być troska o tradycyjny repertuar ludowy, oparty na pieśniach, przyśpiewkach i tańcach wsi mazowieckiej i regionalnej tradycji artystycznej. Jednak idea zespołu powstała na długo przed tym.

Tadeusz Sygietyński, wybitny kompozytor i miłośnik folkloru oraz Mira Zimińska-Sygietyńska, aktorka przedwojennej sceny, w ruinach bombardowanej Warszawy przyrzekli sobie, że jeśli przeżyją wojnę, założą zespół. O ile dla aktorki filmowej i kabaretowej dziedzina wydawała się odległa, o tyle dla Tadeusza była realizacją dawnych marzeń.

Zimińska porzuciła karierę aktorki i zajęła się sprawami organizacyjnymi. Sygietyński komponował, inspirując się oryginalnymi ludowymi pieśniami. Przetrząsali wiejskie chaty. Zimińska w poszukiwaniu „babcinych” strojów, Sygietyński w poszukiwaniu uzdolnionej młodzieży. Na siedzibę zespołu wybrano podwarszawską posiadłość z początku XX wieku, nazwaną na cześć żony pierwszego właściciela – Karolinem.

Pod koniec 1948 roku do pałacu w Karolinie zjeżdżać zaczęły pierwsze grupy młodzieży z okolicznych wiosek i miasteczek. Rozpoczęła się nauka, próby, ćwiczenia i po dwóch latach, 6 listopada 1950 roku, na deskach Teatru Polskiego w Warszawie odbyła się premiera. W programie koncertu znalazły się piosenki przeplatane tańcami z terenów centralnej Polski.

Już w 1951 roku MAZOWSZE wyruszyło na podbój świata, zaczynając od jedynie słusznego w tych czasach kierunku - ZSRR. Po trzech latach zespół zdobył Paryż (1 października 1954 roku), a sześć lat później przepłynął Atlantyk.

Rok 1955 okrył żałobą MAZOWSZE i zachwiał plany na przyszłość Zespołu. Zmarł Tadeusz Sygietyński. Rysowały się najczarniejsze scenariusze. Rozważano nawet rozwiązanie Zespołu.

„Gdyby nie Mira, nie byłoby Sygietyńskiego, ani MAZOWSZA – napisał kiedyś Marian Hemar, poeta i przyjaciel Zespołu. To nazywana przez wszystkich „Pani Mira” uczyniła MAZOWSZE takim, jakim jest dziś. Poświęcała mu bez reszty swój talent, doświadczenie i życie aż do 1997 roku. To dzięki niej na przestrzeni lat rozszerzono program artystyczny, opracowano nie zbadane wcześniej pieśni religijne, patriotyczne i inne. To dzięki niej MAZOWSZE zdobyło światową sławę.

Ale do sukcesu MAZOWSZA przyczynił się także talent wokalny Stanisława Jopka (okrzykniętego Pierwszym Furmanem Rzeczypospolitej z powodu interpretacji piosenki „Furman”) oraz choreograficzne wizje dawnego solisty baletu – Witolda Zapały.

Dziś MAZOWSZE zachwyca młodością, wigorem, profesjonalizmem i kolorem. W repertuarze Zespołu znajdują się opracowania folkloru z 42. regionów Polski. Podczas jednego koncertu podziwiać można około 20 z nich. Kostiumy różnią się nie tylko pochodzeniem, ale też bogactwem zdobień i materiałami, z których są wykonane. Nawet ważący 14 kg kostium łowicki potrafi zawirować w tańcu niczym lekki tiul.

Niepowtarzalność artystyczna zespołu to synteza jego własnych przymiotów oraz wartości nagromadzonych przez wieki w kulturze narodowej, u których podstaw leży prosta sztuka ludowa w uszlachetnionej, wysublimowanej formie, nie pozbawiona przy tym prawdy, szczerości i prostoty pierwowzorów. Do tych samych źródeł sięgali najwięksi polscy artyści, jak Fryderyk Chopin, Karol Szymanowski podkreślając istotę narodowej tożsamości.

Styl „mazowszański” to ciepło delikatnej stylizacji, uwypuklającej urodę autentyku, zarówno w odniesieniu do muzyki, jak i do choreografii czy kostiumu. Folklor prezentowany przez zespół na scenie staje się sztuką o największej wartości, sztuką o wielkim ładunku emocjonalnym.

Pierwsze sukcesy zagraniczne uświadomiły potrzeby i oczekiwania publiczności. Słowo MAZOWSZE stało się hasłem wywoławczym, utożsamianym z nieznanym dla cudzoziemców krajem i kulturą, zaś dla Polonii stało się synonimem patriotyzmu i ojczyzny.Z uwagi na ogromne bogactwo repertuarowe i działalność na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego MAZOWSZE uznawane jest za zespół narodowy.

Jerzy Waldorff, wybitny krytyk muzyczny, nazwał MAZOWSZE perłą w koronie Rzeczypospolitej. To stwierdzenie  najpełniej oddaje rangę i wartość Zespołu, który od ponad 60 lat porywa publiczność na całym świecie, pełniąc zaszczytną funkcję Ambasadora Polskiej Kultury.

 

„Betlejem polskie”

Zespół MAZOWSZE w roku dwóch jubileuszy: 100. rocznicy odzyskania niepodległości oraz 70. rocznicy powstania Zespołu, przystąpił do realizacji niezwykłego widowiska opartego na dramacie Lucjana Rydla – „Betlejem Polskie”. To przedstawienie, w którym bierze udział 150 wykonawców: aktorów, solistów śpiewaków, artystów baletu, chóru i orkiestry.

Rydlowskie „Betlejem…” dzieje się jednocześnie w trzech planach czasowych – w polskiej współczesności, w naszej rodzimej historii i w czasach biblijnych. Jest wpisane w polski krajobraz i rzeczywistość historyczną – ożywia przeszłość. Jezus rodzi się tu wśród polskiej zimy, a Betlejem leży w Polsce – może gdzieś w Małopolsce,  a może na Kaszubach. Biblijny Herod nie jest tylko władcą starożytnej Palestyny, lecz ciemiężycielem Polski i rusyfikatorem; betlejemscy Trzej Królowie to nasi władcy: Kazimierz Wielki, Władysław Jagiełło i Jan III Sobieski.

Twórcy spektaklu, zachowując równowagę między akcentami sakralnymi i uniwersalnymi, prowadząc swą inscenizację – tak jak każe tradycja teatralna – nieco poza scenariusz, pragną nawiązać do setnej rocznicy odzyskania niepodległości w 2018 roku, Powstania Warszawskiego z 1944 roku oraz do dramatycznych wydarzeń Grudnia 1970 roku, zwiastujących powtórny niepodległościowy zryw Polaków w latach osiemdziesiątych.

„Betlejem polskie” w wykonaniu MAZOWSZA nawiązuje do najwspanialszych kart naszej historii i tworzy nie tylko barwny, patriotyczny fresk narodowych losów, lecz także rozśpiewane i roztańczone widowisko pełne humoru i ognistego tańca z chórami Aniołów, Świętą Rodziną, pełne najpiękniejszych kolęd i pastorałek.

 



powrót