Międzynarodowy Dzień Tańca

Podczas uroczystości zorganizowanej 6 maja z okazji 31. Międzynarodowego Dnia Tańca, Sekretarz Stanu w MKiDN Piotr Żuchowski wręczył ministerialne odznaczenia ludziom kultury związanym z tańcem.

Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymali:

• Sergey Basalaev- pierwszy solisty Polskiego Baletu Narodowego w Warszawie,
• Marta Fiedler- pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego w Warszawie,
• Krystyna Marynowska- Sianożęcka- aktorka teatralna i filmowa

Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymał:

• Paweł Chynowski- pełnomocnik dyrektora Polskiego Baletu Narodowego, teatrolog i krytyk baletowy;

Odznaki honorowe „Zasłużony dla Kultury Polskiej” otrzymali:

• Paulina Woś- solistka baletu Opery Wrocławskiej,
• Aleksander Apanasenko- solista baletu Opery Wrocławskiej,
• Beata Giza- solistka Bałtyckiego Teatru Tańca w Gdańsku,
• Andrzej Bujak- choreograf, wykładowca tańca klasycznego, były pierwszy solista baletu Opery Bałtyckiej w Gdańsku;

Nagrody Specjalne Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymały:

• Hanna Zawadzka- Korpolewska- choreograf, pedagog, była tancerki m.in. Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku oraz była solistka Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie,
• Urszula Drzewińska- była solistkaOpery Wrocławskiej.

Obchodzony na świecie 29 kwietnia Międzynarodowy Dzień Tańca, został ustanowiony w 1982 r. przez Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego przy UNESCO. Datę święta wybrano na pamiątkę chrztu wybitnego reformatora sztuki tańca, twórcy europejskiego teatru baletowego, francuskiego tancerza i choreografa Jeana-Georges’a Noverre’a (1727-1810). Z tej okazji co roku jedna ze słynnych osób związanych z tańcem przekazuje swoje przesłanie. Autorem tegorocznego orędzia jest tajwański choreograf Lin Hwai-min, twórca i dyrektor artystyczny teatru tańca Cloud Gate. Lin Hwai-min rozpoczął swój przekaz cytatem ze wstępu do Księgi Pieśni, antologii chińskiej poezji z okresu X-VII w. p.n.e.:

„Poruszone emocje przemieniają się w słowa.
Gdy słów zabraknie, przemawiamy westchnieniem.
Gdy westchnień nie starcza, odzywamy się śpiewem.
Gdy i śpiew zawodzi, nieświadomie
nasze ręce składają się do tańca, a stopy wystukują rytm uczuć.”