W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz – wystawa w Orońsku

15-07-2019

fot. Jan Gaworski

fot. Jan Gaworski

fot. Jan Gaworski

„Magdalena Abakanowicz była wybitną rzeźbiarką, o niezwykle silnej osobowości, która ceniła nowatorstwo i niezależność artystyczną. Bohaterem swej twórczości uczyniła człowieka, który mozolnie poszukuje tożsamości w świecie wielorakich idei” – napisał  Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński w liście odczytanym 13 lipca podczas wernisażu wystawy „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Dorobek artystki  będzie można podziwiać do 6 października br.

„Początek orońskiej kolekcji prac Magdaleny Abakanowicz, która jest bardzo znaczącą częścią dzisiejszej ekspozycji, sięga roku 1995, kiedy to artystka pozostawiła rzeźbę pn. Ukon z cyklu Gry wojenne w depozycie, by następnie przekazać ją w darze dla instytucji” – przypomniał w liście wicepremier prof. Piotr Gliński. Podkreślił również, że „dorobek Magdaleny Abakanowicz także w wymiarze międzynarodowym jest zjawiskiem wyjątkowym”, a „Jej realizacje rozsiane po różnych zakątkach świata stały się powszechnie rozpoznawalnymi ikonami sztuki XX wieku”.

 

O wystawie

Wystawa w galeriach Centrum Rzeźby w Orońsku oraz Parku Rzeźby prezentuje wielowątkową twórczość polskiej artystki. Kolekcja, dzięki środkom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ostatnich trzech latach znacznie się powiększyła. Najbardziej znanym abakanom towarzyszą rzeźby wykonane z jutowego płótna utwardzanego żywicą, m.in. Postacie stojące (1986-1987), Plecy (1976), Mutanty (1994-1996), a także Oracz (1996-1997). Ekspozycja pokazuje, jak duże znaczenie miała dla artystki figura ludzka. Sporadycznie traktowana w sposób dosłowny, częściej pojawiała się jako ślad, odcisk, skorupa czy fragment tkanki. Charakterystyczne dla jej twórczości są cykle rzeźbiarskie przedstawiające pojedyncze postaci lub tłumy. Z kolei Gry wojenne i Katharsis są świadectwem zainteresowania autorki szeroko pojętą naturą. Wystawa, zorganizowana dwa lata po przedwczesnej śmierci Abakanowicz, jest przekrojowym przypomnieniem jej sztuki, która powinna zająć należne jej miejsce w panteonie wielkich polskich mistrzów.

Wystawę dzieł Magdaleny Abakanowicz w galeriach Centrum Rzeźby w Orońsku oraz Parku Rzeźby uzupełni międzynarodowa konferencja, która odbędzie się 22 września br. w ramach Warsaw Gallery Weekend.

 

Magdalena Abakanowicz

Marta Magdalena Abakanowicz-Kosmowska urodziła się w 1930 roku w Falentach. Studiowała na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po dyplomie krótko zajmowała się malarstwem, szybko odkryła jednak własną drogę, tworząc przestrzenne tkaniny, a właściwie miękkie formy rzeźbiarskie, które od jej nazwiska zyskały miano abakanów. To one przyniosły jej międzynarodowy rozgłos i złoty medal na Biennale w Sao Paulo. Dzięki niej w galeriach sztuki nowoczesnej pojawiły się techniki tkackie. Jak pisała: „(Abakany) drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu [formy] magiczne, skomplikowane ogromne...”.

Magdalena Abakanowicz reprezentowała Polskę na Biennale Sztuki w Wenecji w 1980 roku. Jest autorką blisko sześćdziesięciu instalacji w przestrzeni publicznej, m.in. dużych realizacji rzeźbiarskich w Parku Granta w Chicago, Parku Olimpijskim w Seulu w Korei Płd., Muzeum Miejskim w Hiroszimie w Japonii, Storm King Art Center pod Nowym Jorkiem, Ogrodzie Rzeźby Muzeum Izrael w Jerozolimie, Europos Parkas pod Wilnem na Litwie, a także na poznańskiej Cytadeli. Brała udział w słynnej, historycznej wystawie analizującej założenia i spuściznę sztuki feministycznej WACK! Art and the Feminist Revolution w Museum of Contemporary Art (MOCA) w Los Angeles (2007). Prezentowała swoje prace w Metropolitan Museum w Nowym Jorku i w kilkuset innych muzeach i galeriach Europy, Ameryki Północnej, Azji i Australii. Dwukrotnie została odznaczona nagrodą rzeźbiarską przez Sculpture Center w Nowym Jorku.



powrót