Zapisy (w) przestrzeni

05-01-2011

Wystawa Andrzeja Pawłowskiego "Zapisy (w) przestrzeni" jest drugą odsłoną twórczości artysty, po zeszłorocznej prezentacji jego prac fotograficznych na ekspozycji "Światłem pisane".

Na pierwszej wystawie pokazywane były kompozycje powstałe w wyniku eksperymentów fotochemicznych, pochodzące z cyklów: "Luxogramy I" (1954), "Luxogramy II" (1955), "Heliogramy" (1956), "Mutacje" (1959), "Somnamy" (1959), "Prolegomena" (1962), "Omamy / Ślady gestu" (1962), "Discovery" (1984), "Epitafia II" (1984) oraz dwa filmy: "Kineformy" (1957) i "Tam i tu" (1957).

Na wystawie "Zapisy (w) przestrzeni" prezentowane są m.in. prace z cyklu "Powierzchnie naturalnie ukształtowane" oraz "Manekiny" (1964) i "Szkielety" (1971, 1978), w których Andrzej Pawłowski poddawał analizie proces twórczy zgodnie ze sformułowaną przez siebie w latach 60. koncepcją "formy naturalnie ukształtowanej".

"Zrozumiałym zjawiskiem jest chęć autora do nadania swemu tworowi najdoskonalszej formy - pisał artysta. - Wydaje się, że jedną z cech naszych wytworów, która nas drażni najbardziej jest martwota, cecha zasadniczo różniąca ludzkie twory od tworów przyrody żywej."

Dążył do zakłócenia prostego schematu odbierania dzieł sztuki, jako odzwierciedlających bezpośrednio świat, w którym egzystujemy, nierzadko adaptując w tym celu analizy procesów fizycznych (np. wykresy krzywych łańcuchowych), które wspomagały jego działalność twórczą. Innymi słowy, skłaniał do refleksji i aktywnego uczestnictwa w odbiorze, prowokując do rewizji mechanizmów odczytywania prac. Na ostateczny kształt dzieła wpływ miały jego zdaniem ograniczenia i właściwości materiału, z którego dzieło powstawało. Działanie artysty oparte miało być na "zasadzie minimalizacji", dlatego też prace z cyklu "Manekiny" powstały niejako same, znajdując własny kształt w momencie wlewania masy gipsowej w elastyczne, płócienne worki.

"Piętno procesu, sposobu, w jaki [dzieło] powstawało, nadaje mu autentyczność, prawdziwość - pisał Pawłowski. - Mimo pozbawienia go możliwości dalszej autokorekty, nosi cechy prawdy swojego powstania, a zarazem określa jakby swoje dalsze możliwości rozwojowe, jest formą otwartą."

Otwarcie: 7 stycznia 2011, godz. 19:00.
Wystawa czynna do 1 lutego 2011.

Galeria Piekary
ul. Piekary 5
31-823 Poznań



powrót