Andrzej Betlej zostanie dyrektorem Muzeum Narodowego w Krakowie

 

Od 1 stycznia 2016 r. dyrektorem Muzeum Narodowego w Krakowie będzie dr  hab. Andrzej Betlej.   Zastąpi na stanowisku Zofię Gołubiew, której kadencja kończy się 31 grudnia br. Akt powołania wręczyła 2 września br. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Małgorzata Omilanowska. Jednocześnie w siedzibie resortu podpisano umowę, która określa warunki organizacyjno-finansowe i program działania muzeum na lata 2016-2020.

Powołanie dr. Betleja na 5-letnią kadencję (do 31 grudnia 2020 r.) jest dopełnieniem procedury wszczętej przez minister Omilanowską na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Prof. Omilanowska wystąpiła o opinie na temat kandydata do związków zawodowych działających w MNK oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez tę instytucję. Były to: Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM), Stowarzyszenie Muzealników Polskich oraz Stowarzyszenie Historyków Sztuki.  Po zapoznaniu się z tymi opiniami i rekomendacjami rozpoczęła procedurę powołania.

Minister uznała przedstawioną przez dr. Betleja koncepcję programową działalności muzeum na najbliższe lata za wysoce satysfakcjonującą.  Uznanie zyskała m.in. koncepcja zrównoważonego rozwoju - łączącego model "muzeum encyklopedycznego" i "muzeum otwartego”, a także program wystawienniczy, skonsultowany z uznanymi specjalistami.

Wysoko oceniona została również koncepcja usprawnienia działań organizacyjnych, konieczności współtworzenia działań instytucji przez cały zespół oraz możliwości rozwoju jej działalności naukowej.

Dr hab. Andrzej Betlej jest absolwentem historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, adiunktem w Instytucie Historii Sztuki UJ. W r. 1999 uzyskał tytuł doktora (praca doktorska pod kierunkiem prof. Jana K. Ostrowskiego). 28 stycznia 2011 r. Rada Wydziału Historycznego UJ nadała mu tytuł doktora habilitowanego.

Zorganizował ponad dwadzieścia ekspedycji naukowych - na ziemie wschodnie dawnej Rzeczypospolitej oraz kilkanaście konferencji naukowych. Już u progu kariery naukowej pełnił m.in. kierownicze funkcje w Towarzystwie Asystentów UJ, co pozwoliło mu na zdobywanie kolejnych doświadczeń w zarządzaniu ludźmi i organizacjami.

Od 2012 roku był dyrektorem Instytutu Historii Sztuki UJ, który pod jego kierownictwem stał się jedną z najlepiej rozpoznawalnych jednostek na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na sztuce polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Zajmuje się też architekturą XVIII wieku, grafiką ornamentalną oraz zagadnieniami szeroko rozumianego mecenatu artystycznego. Jest osobą znaną w środowisku naukowym historyków sztuki: z jego inicjatywy powstała stała Konferencja Dyrektorów Instytutów Historii Sztuki w Polsce; jest członkiem Komisji Historii Sztuki PAU, Komitetu Nauk o Sztuce PAN, a także Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych. Pracował także w zespołach eksperckich Narodowego Centrum Nauki. Pełni również funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Modus. Prace z historii sztuki".

powrót